تاریخچه دوربین عکاسی

تاریخچه دوربین عکاسی

در سده های  11الی 16میلادی  از یک اتاقک تاریک (دوربین عکاسی اولیه) به‌عنوان چیزی مثل دوربین عکاسی استفاده میکردند. بدین منظور اتاقک مکعب مستطیل کوچکی که اصلا هیچ نوری به درون آن وارد نمیشدحاضر می‌نمودند،سمت جلویی آن را سوراخ کوچکی  به قطری حدود 1میلیمتر ایجاد می‌کردند، این کار باعث می شد تصویر منظره ی  روبروی سمتی که  سوراخ داشت برروی دیواره و  یا پرده ی سمت مقابل سوراخ درون اتاقک بیافتد. تصویر انعاس یافته یه شکل برعکس و نسبت به قطر سوراخ وضوح  داشت به شکلی که هراندازه قطر سوراخ کوچکتر بود ، تصویر واضح تر و بالعکس با بزرگتر شدن  قطر سوراخ تصویر با روشنایی بیشتر و البته با وضوح کمتری پدیدار می شد. البته این اتاق تاریک در ابتدا بیشتر به جهت نمایش و کمک به نقاشان به کار گرفته می شد. نقاشان اروپایی سوژه را در مقابل سوراخ قرار می دادند و با  نصب پرده بوم در داخل جعبه روبروی سوراخ، منظره یا سوژه مقابل را نقاشی می نمودند(خود نقاش داخل اتاقک می نشست) این وسیله  به هیچ وجه کار عکاسی را انجام نمی‌داد. ابداع کننده و اختراع کننده ی  اتاق تاریک دانشمند مسلمان حسن ابن هیثم بود که در مکتوبات لاتین  (الحسن) به پدر علم مدرن اپتیک معروف  است .

اروپاییان اعتقاد دارند اولین  دوربین عکاسی  را نیوتون  ابداع کرد که البته این مسئله  به رابرت ون لی ون هوک هم  نسبت داده شده.البته همانطور که میدانید بسیار پیش از این دو نفر ، ابن هیثم عدسی یا همان لنز را می ساخته و از فروش آن درآمد کسب  می نموده است.

عملکرد دوربین های اولیه 

دانیلو باربارو در سال ۱۵۶۸ به اتاقک تاریک 1 عدسی و 1 دریچه متغیر اضافه نمود . اینگونه توانست تصاویری با وضوح بیشتر  روی دیواره ی اتاق منعکس نماید. حدود 230 سال بعد یعنی در سال ۱۸۰۲ میلادی  توماس-وج-وود و همچنین هم فری دیوی به کمک نوعی کاغذ مخصوص تصویرهای  غیر ثابتی بدست آوردند. این کاغذ آغشته به ماده ای  بود که در مجاوارت نور خورشید ، رنگ اصلی اش از دست می رفت  و  کلا سیاه می گردید. وقتی روی این کاغذ تصویر یا جسمی گذاشته می شد، بخشهای دور مانده از تابش نور  ،  به رنگ خود را حفظ می کرد  اما بخشهای دیگر کاغذ سیاه می گردید. به این شکل تصویر شبح مانندی از اجسام بر روی آن کاغذ شکل می گرفت . با این صورت عکس  حاصل می شد که آن تصویر هم به محض تماس با  نور ، رنگ خود را از دست می‌داد و کاغذ یکپارچه سیاه می‌شد.

در سال ۱۸۱۶ جوزف نییپس به وسیله ی 1 جعبه جواهرات توانست دوربینی  ابتدایی بسازد و آن را با ذره بین، میکروسکوپ نوری تجهیز کرد . با این دستگاه او تنها توانست  عکسهای منفی ثبت کند. سرانجام ویلیام تالبوت اولین شخصی نام گرفت که توانست عکسهای مثبت هم بردارد، عکسهایی که ثابت و دائمی هم باقی می‌ماندند. این رویداد در سال ۱۸۳۵ رخ داد. در سالهای بعد دوربینهای پیشرفته‌ای به بازار عرضه شده و می‌شود.

تاریخچه دوربین عکاسی

عکاسی

مقالات عکاسی